Postanowienie SN z dnia 21 marca 1969 r., sygn. III CRN 102/69
Jeżeli określona część uzasadnienia orzeczenia jest w danej sprawie zbędna, a merytorycznie wadliwa i może wywołać ujemne reperkusje w innych sprawach toczących się między tymi samymi stronami (bądź w postaci sugerowania sądu w innej sprawie co do sposobu rozstrzygnięcia, bądź przez powstanie sprzecznych rozstrzygnięć w tej samej materii), to uzasadnienie takie narusza powagę wymiaru sprawiedliwości, a tym samym interes Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W sytuacji takiej zachodzą przesłanki, przewidziane w art. 417 § 1 zd. drugie k.p.c., do objęcia zaskarżeniem przez rewizję nadzwyczajną odpowiedniej części uzasadnienia prawomocnego orzeczenia.
Przewodniczący: sędzia J. Majorowie: Sędziowie: Z. Wasilkowska (sprawozdawca), Z. Trybulski
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
