Uchwała SN z dnia 12 czerwca 1968 r., sygn. III PZP 27/68
Przewodniczący: sędzia M. Piekarski. Sędziowie: K. Piasecki (sprawozdawca), Z. Zieliński.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Pawła W. przeciwko Przedsiębiorstwu Obsługi Przemysłu Rolnego o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Bydgoszczy Ośrodek w Toruniu postanowieniem z dnia 8 marca 1968 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
Czy w związku z osiągnięciem przez poszkodowanego w wypadku w najbliższych latach 65 roku życia i uzyskania renty starczej dopuszczalne jest ustalenie czasu trwania renty uzupełniającej do tego czasu?"
udzielił następującej odpowiedzi:
W procesie o rentę uzupełniającą należną z wypadku w zatrudnieniu na skutek utraty zdolności do pracy zarobkowej sąd nie powinien ograniczyć obowiązku płacenia renty do momentu uzyskania przez powoda uprawnień do emerytury, chyba że z okoliczności danej sprawy wynika, iż powód w chwili osiągnięcia uprawnień do emerytury byłby niezdolny do wykonywania pracy zarobkowej nawet wówczas, gdyby nie uległ wypadkowi".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
