Wyrok SN z dnia 6 czerwca 1968 r., sygn. I CR 148/68
1. Przepisy art. 148 i 149 k.z. i art. 431 k.c. mają zastopowanie tylko wtedy, gdy zwierzę wyrządza szkodę z własnego popędu, a więc w wyniku samoistnego, niezależnego od człowieka zachowania się. Jeżeli natomiast zwierzę jest tylko narzędziem człowieka, a więc gdy jest przez niego kierowane czy to w zaprzęgu, czy przy jeździe konnej, czy też w sytuacji, gdy jest prowadzone, to odpowiedzialność za szkody wyrządzone zachowaniem się zwierzęcia opierała się i nadal opiera się na zasadach ogólnych, tzn. pod rządem kodeksu zobowiązań na art. 134, a obecnie na art. 415 k.c.
2. Nie można brać za podstawę renty odszkodowawczej zarobków uzyskiwanych przez poszkodowanego wbrew obowiązującemu prawu. Dlatego też jeżeli poszkodowany był rencistą, należy mieć na uwadze przepisy, które zabraniają renciście uzyskiwania zarobków ponad pewną kwotę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
