Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 19 listopada 1965 r., sygn. III PO 32/64
Przewodniczący: Prezes Z. Opuszyński. Sędziowie: W. Bryl, B. Łubkowski, K. Piasecki, M. Piekarski, S. Rejman (sprawozdawca), J. Szczerski.
Sąd Najwyższy, po wysłuchaniu wniosku wiceprokuratora Generalnej Prokuratury PRL, rozpoznał wniosek Prezesa Sądu Najwyższego, zgłoszony na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy o Sądzie Najwyższym i skierowany przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego pod rozpoznanie składu siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytanie prawne:
Jakie okresy przedawnienia stosuje się do wierzytelności rentowych z art. 161 § 2 i 3 oraz 162 § 2 i 3 k.z., a mianowicie czy okres trzyletni bądź dziesięcioletni, przewidziany dla wierzytelności z tytułu naprawienia szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 283 § 1, 3 i 4 k.z.), czy też okres pięcioletni, przewidziany dla wierzytelności z zaległych świadczeń okresowych (art. 282 pkt 2 k.z.)?" Sąd Najwyższy uchwalił i postanowił wpisać do księgi zasad prawnych następującą zasadę prawną:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty