Wyrok SN z dnia 15 lutego 1963 r., sygn. II CR 527/62
1. Przepis art. 416 k.p.c., który przewiduje powództwo o ustalenie nieistnienia małżeństwa, a więc w szczególności powództwo o ustalenie, że małżeństwo nie zostało zawarte, nie uszczupla zakresu przepisu art. 26 ust. 1 prawa o aktach stanu cywilnego z 1955 r., który dotyczy unieważnienia aktu stanu cywilnego stwierdzającego zdarzenie niezgodne z prawdą".
2. Kryterium rozgraniczenia spraw o ustalenie nieistnienia małżeństwa, co do którego sporządzono akt małżeństwa (art. 416 k.p.c.), oraz spraw o unieważnienie tego aktu (art. 26 ust. 1 prawa o aktach stanu cywilnego) stanowi zasada jednotorowości postępowania i wynikająca z niej zasada nie mnożenia postępowań" na tym samym podłożu faktycznym. Jeżeli w danej sytuacji właściwe jest postępowanie niesporne o unieważnienie aktu małżeństwa, to eo ipso zamknięta jest droga procesu o ustalenie nieistnienia małżeństwa i na odwrót: jeżeli w danej sytuacji właściwa jest droga procesu o ustalenie nieistnienia małżeństwa, to eo ipso wyłączone jest postępowanie niesporne o unieważnienie aktu małżeństwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
