Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 1963 r., sygn. III CR 191/62
1) Okoliczność, czy ustalenia dotyczące wysokości szkody zostają dokonane na podstawie bezpośrednich dowodów, czy też na podstawie domniemań faktycznych lub zasad doświadczenia naukowego (opinie biegłych specjalistów) albo na podstawie art. 330 k.p.c. jest z punktu widzenia art. 101 k.p.c. obojętna w tym znaczeniu, że w żadnym z tych wypadków wysokość zasądzonej sumy nie zależy od oceny sądu" w rozumieniu powołanego przepisu.
2) Wzajemne zniesienie kosztów procesu wtedy, gdy powództwo zostało uwzględnione mniej więcej w połowie, może być rażąco niesłuszne, jeżeli w danym wypadku była znaczna różnica w wysokości kosztów każdej ze stron.
3) W razie stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu, roszczenie o częściowy zwrot kosztów procesu przysługuje zarówno powodowi względem pozwanego, jak i pozwanemu względem powoda, w rezultacie więc chodzi o obliczenie i zasądzenie różnicy. Obliczając ostateczny wynik stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu, należy w równym stopniu uwzględnić koszty poniesione przez powoda, jak i koszty poniesione przez pozwanego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
