Wyrok SN z dnia 21 lutego 1963 r., sygn. III CR 236/62
Jakkolwiek z mocy art. 45 ust. 2 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97) oraz § 3 rozp. Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 1958 r. w sprawię warunków, w jakich uważa się rodziców i męża za pozostających na utrzymaniu pracownika (Dz. U. Nr 42, poz. 200), rodziców pracownika uważa się za uprawnionych da renty rodzinnej, jeżeli m. in. pozostawali na utrzymaniu pracownika i wspólnie z nim zamieszkiwali, to jednak przepisy te nie mają zastosowania w procesie o rentę uzupełniającą, w którym sąd bada wyłącznie istnienie przesłanek przewidzianych w przepisie, art. 162 k. z. w związku z art. 24 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
Przewodniczący: sędzia W. Formański (sprawozdawca). Sędziowie: S. Rejman, W. Glabisz.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Stanisławy M. przeciwko Marianowi K. i Państwowej Komunikacji Samochodowej - Ekspozytura Osobowa w R. o odszkodowanie, na skutek rewizji powódki i obu pozwanych od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Rzeszowie z dnia 8 stycznia 1962 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty