Wyrok SN z dnia 10 maja 1963 r., sygn. II CR 128/63
1. Jeżeli twórczość autora została tylko podbudowana przez cudze dzieło, lecz autor nie przyjmuje do swego utworu ani treści, ani formy dzielą cudzego, to ma się wtedy do czynienia z twórczością samodzielną w rozumieniu art. 3 § 4 prawa autorskiego.
Opracowanie (przeróbka) cudzego utworu może być - w myśl art. 3 § 1 prawa autorskiego - przedmiotem tzw. zależnego prawa autorskiego, jeżeli przerabiający opracował jednocześnie dzieło o innym charakterze rodzajowym i przeznaczeniu, a wkład pisarski obydwu autorów był odmienny i samodzielny, np. gdy mimo wspólnego materiału faktograficznego w obydwu utworach opracowanie (przeróbka) ma charakter historycznego eseju apelującego, a utwór pierwotny - charakter faktomontażu i powieści.
2. Wykonywanie zależnych praw autorskich zależy od treści zezwolenia twórcy oryginału. Jeżeli kontrahent umowy o przeróbce dzieła nie wykona uzgodnionych z twórcą warunków tej przeróbki, to jego zależne prawo autorskie może być kwestionowane.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
