Uchwała SN z dnia 29 listopada 1962 r., sygn. III PU 17/62
Przewodniczący: sędzia J. Szczerski. Sędziowie: S. Graban, W. Glabisz (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Jana K. na decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł. o dodatek do renty inwalidzkiej, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Trybunał Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie do rozstrzygnięcia w trybie art. 355ł pr. o s.u.s.:
Czy renciście, który spełnia warunek art. 57 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, przysługuje wyznaczony w tym przepisie dodatek, jeżeli w dniu przyznania renty nie miał jeszcze całego nieprzerwanego okresu zatrudnienia (art. 11) wymaganego tym przepisem?"
udzielił następującej odpowiedzi:
Do nieprzerwanego okresu zatrudnienia wymaganego przez art. 57 ust. 1 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym zalicza się również okres zatrudnienia pracownika po powstaniu prawa do renty, jeżeli zatrudnienie to było wykonywane po Wyzwoleniu bez przerwy nadal w tym zakładzie pracy, w którym pracownik był zatrudniony w chwili powstania prawa do renty".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty