Orzeczenie SN z dnia 30 marca 1962 r., sygn. III CR 521/61
(3 CR 521/61)
W sprawach dotyczących odpowiedzialności cywilnej pracowników z tytułu niewyliczenia się z powierzonego im mienia remanent jest tylko jednym (ale nie wyłącznym) z dowodów służących do wykazania istnienia i wysokości dochodzonej straty. Dlatego nie można uzależniać odpowiedzialności pracownika za niedobór od zachowania formalności przy sporządzaniu remanentu. Postanowienia wewnętrznych instrukcji co do składu komisji inwentaryzacyjnych mają jedynie na celu zapewnienie możliwie najlepszej pod względem fachowym i bezstronnej ewidencji powierzonych towarów. Uchybienia formalne stwierdzone przy inwentaryzacji utrudniają wprawdzie udowodnienie roszczeń o odszkodowanie, jednakże nie pozbawiają możności ustalenia i wyliczenia szkody za pomocą innych dowodów, dotyczących obrotu danej placówki powierzonej osobie odpowiedzialnej, mianowicie raportów utargów, dowodów dostawy i przyjęcia towarów, kasowych dokumentów danej placówki itd. Gdy istnieją luki w dokumentacji, gdy wyciąg z ksiąg nie wykazuje w sposób dostatecznie jasny powstania manka albo gdy istnieją uzasadnione wątpliwości co do zgodności wyciągu z ksiąg z istotnym stanem rzeczy lub co do prawidłowości prowadzenia ksiąg sąd powinien wezwać powoda do szczegółowego udokumentowania wyliczenia i przeprowadzić ocenę zebranego materiału po zasięgnięciu opinii biegłego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
