Orzeczenie SN z dnia 19 kwietnia 1961 r., sygn. II CR 214/60
(2 CR 214/60)
Artykuł 42 rozporządzenia Prez. R.P. z dnia 16.III.1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. Nr 35, poz. 323 ze zmianami) nie ma zastosowania, gdy zmarły pozostawał w chwili swego zgonu jako członek spółdzielni w spółdzielczym stosunku pracy.
Przewodniczący: sędzia Z. Wasilkowska. Sędziowie: Z. Warman (sprawozdawca), J. Szczerski.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Heleny F. przeciwko Spółdzielni Pracy Konfekcyjno Bieliźniarskiej w Ł. o 15 526,40 zł, po rozpoznaniu rewizji pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego dla m. Łodzi w Łodzi z dnia 22 października 1959 r.,
zmienił zaskarżony wyrok i powództwo oddalił.
Uzasadnienie
W pozwie wniesionym dnia 4 grudnia 1957 r. Helena F. domagała się zasądzenia od pozwanej Spółdzielni Pracy Konfekcyjno-Bieliźniarskiej w Ł. sumy 15 526,40 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu tytułem odprawy w związku ze zgonem w dniu 19 października 1956 r. swego męża, Stefana F.; żądanie to oparła powódka na przepisie art. 42 rozporządzenia o umowie o pracę pracowników umysłowych wyjaśniając, że zmarły był zatrudniony w Zakładach Przemysłu Bawełnianego nr 1 w Ł. od 1931 r. do 1949 r., skąd służbowo został przeniesiony do Zakładów Przemysłu Bawełnianego nr 2, a następnie z dniem 18 lutego 1953 r. do pozwanej Spółdzielni Pracy, gdzie pracował do chwili śmierci. Pozwana Spółdzielnia powództwa nie uznała i wniosła o jego oddalenie powołując się na to, że zmarły Stefan F. nie był pracownikiem Spółdzielni, lecz jej członkiem, oraz posiłkowo podkreślając, że nie może w tym wypadku wchodzić w grę przeniesienie służbowe, w Spółdzielni zaś zmarły nie przepracował okresu dziesięciu lat.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
