Orzeczenie SN z dnia 23 września 1961 r., sygn. IV CR 8/61
Gdy odpowiedzialny wobec wierzyciela za wynikłą szkodę dłużnik przyjął na siebie zobowiązanie pokrycia szkody przez wystawienie lub indosowanie wekslu, nie jest rzeczą wierzyciela udowadniać istnienie długu, lecz właśnie dłużnika obarcza ciężar dowodu, że roszczenie wierzyciela w całości lub w części nie istnieje. Również więc w wypadkach odpowiedzialności, o jakich mowa w art. 239 k.z., a w szczególności w procesie o manko, dłużnik w swej obronie przed skargą wekslową powinien wykazać, że przyczyną powstania szkody nie jest niewykonanie lub nienależyte wykonanie przezeń zobowiązania umownego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
