Orzeczenie SN z dnia 19 kwietnia 1961 r., sygn. I CR 209/61
Sąd, powierzając w wyroku orzekającym rozwód powódce wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem i odbierając pozwanemu nadzór nad wychowaniem dziecka z pozostawieniem mu jedynie prawa utrzymywania z nim stosunków osobistych", stwarza tym samym z naruszeniem przepisu art. 437 k.p.c. stan rzeczy częściowo podobny do tego, jaki by powstał w razie pozbawienia pozwanego władzy rodzicielskiej.
Wyrażenie nadzór" - użyte w ustawie niezbyt ściśle - nie implikuje, jak to ma miejsce poza tym przy innych t mach nadzoru, jakiejś hierarchicznej nadrzędności rodzica, któremu ten nadzór zapewniono, nad rodzicem, któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej. Chodzi tu raczej o zapewnienie pewnego wglądu w wychowanie dziecka przez byłego współmałżonka. Nadzór" nie tylko nie daje rozwiedzionemu małżonkowi uprawnień nadrzędnych, ale nie stawia go nawet na równi z byłym współmałżonkiem, któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej. Tylko ten ostatni małżonek uprawniony jest do podejmowania wszelkich decyzji w sprawach łączących się z wychowaniem dziecka, co nie wyłącza oczywiście liczenia się z ewentualnymi uwagami drugiego rodzica, jeżeli uzna je za przekonywające. Małżonek, który ma zapewniony tylko nadzór", nie jest w szczególności uprawniony do żądania rozstrzygnięcia przez sąd w trybie art. 15 k.r., a jeżeli decyzje czy postępowanie b. współmałżonka wydają mu się nieprawidłowe z punktu widzenia dobra dziecka, może o tym donieść władzy opiekuńczej (art. 5 post. rodź.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
