Orzeczenie SN z dnia 25 maja 1960 r., sygn. IV CR 444/59
Nie sporządzenie remanentu na czas dłuższej nieobecności pracownika materialnie odpowiedzialnego i niemożność następnie ustalenia, w jakim okresie szkoda powstała, z reguły dają podstawę do obciążenia zarówno pracodawcy, jak i pracownika odpowiedzialnością za skutki takiego zaniedbania, chyba że nieobecność pracownika została wywołana nagłą przyczyną, od niego niezależną (np. choroba, tymczasowe aresztowanie).
Jeżeli zaniechanie sporządzenia remanentu było wynikiem porozumienia polegającego na tym, że materialnie odpowiedzialny pracownik wskazał osobę, która w czasie jego nieobecności miała go zastępować, dopuszczalność takiej warunkowej umowy może okazać się w konkretnych okolicznościach sprawy usprawiedliwiona, zwłaszcza gdy pracownik wyznacza swoim zastępcą najbliższego krewnego lub innego pracownika, którego obdarza pełnym zaufaniem. Gdy jednak pracodawca ma zamiar wyznaczyć inną osobę do pełnienia takiej funkcji, którego to uprawnienia nie może pracodawcy pozbawiać zawarte między stronami porozumienie, obowiązany jest niezwłocznie sporządzić remanent, inaczej bowiem nie dochowuje warunku, od którego uzależniona jest skuteczność umowy w zakresie odpowiedzialności pracownika za szkody powstałe w czasie jego nieobecności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
