12.04.1960

Orzeczenie SN z dnia 12 kwietnia 1960 r., sygn. I CR 407/59

Jeżeli ustanowione było odszkodowanie umowne (kara umowna), to - jak wynika to z art. 84 § 1 k.z. powód może żądać odszkodowania umownego bez potrzeby twierdzenia i wykazania, że poniósł szkodę. Jeżeliby się okazało, że żądana w pozwie kwota jest wyższa od odszkodowania umownego, a strona powodowa nie zrzekła się odszkodowania umownego, przepis art. 84 § 2 k.z. stałby na przeszkodzie zasądzeniu tej kwoty, jaka przewyższa odszkodowanie umowne. Natomiast przepis ten nie przeciwstawiałby się zasądzeniu kwoty odpowiadającej odszkodowaniu umownemu (art. 84 § 1 k.z.), skoro odszkodowanie umowne jest niezależne od istnienia szkody.

Nie można rozumieć przepisu art. 329 § 2 pkt 1 k.p.c. w ten sposób, że jeśli przez podmiot arbitrażowy dochodzenie jest roszczenie, którego wysokość jest określona umowa, to sąd nie może roszczenia tego zasądzić w pełnej wysokości, gdy pozewżąda tylko części. Byłoby to rażącą niekonsekwencją ustawy, gdyby wyłączenie zasady ne eat iudex" co do roszczeń podmiotów arbitrażowych nie obejmowało tych roszczeń, których wysokość ustala umowa lub przepis szczególny.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp