Orzeczenie SN z dnia 30 sierpnia 1960 r., sygn. IV CR 829/59
Uznanie dziecka jest dokonane z chwilą złożenia ustnie odpowiedniego oświadczenia urzędnikowi stanu cywilnego, gotowemu do przyjęcia takiego oświadczenia. Oświadczenie o uznaniu dziecka złożone osobie nie będącej urzędnikiem stanu cywilnego (lub sędzią w wypadku uznania przed władzą opiekuńczą) nie rodzi żadnych skutków prawnych. Uznanie wówczas nie istnieje. Akt uznania stanowi jedynie dowód tego, że oświadczenie o uznaniu zostało w prawidłowy sposób złożone. Można jednak dowodzić, że mimo treści aktu uznania, uznanie nie doszło do skutku, że więc akt uznania stwierdza zdarzenie nieprawdziwe, jak również można dowodzić, że uznanie zostało dokonane, choć nie sporządzono odpowiedniego aktu stanu cywilnego.
Przewodniczący: sędzia K. Lipiński (sprawozdawca). Sędziowie: B. Łubkowski, J. Tyszka.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
