Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 7 kwietnia 1959 r., sygn. VI KO 17/59
1. Łączny czas wszystkich przerw tej samej rozprawy może przekroczyć 21 dni.
2. Zarządzenie przerwy w rozprawie jest dopuszczalne, chociażby w dalszym ciągu rozprawy przerwanej nie przeprowadzono żadnego dowodu. Należy jednak przy rozważaniu celowości zarządzenia przerwy mieć zawsze na uwadze, że instytucja przerwy jest odstępstwem od zasad bezpośredniości i ciągłości i że naruszenie tych zasad stwarza warunki, w których prawidłowe rozważenie i ocena całokształtu przeprowadzonych dowodów jest utrudniona, co może mieć wpływ na treść wyroku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
