Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 25 czerwca 1959 r., sygn. VI KO 66/59
Osoba, która na podstawie właściwego zezwolenia prowadzi działalność handlową w ramach gospodarki nie uspołecznionej, dopuszcza się czynu podpadającego pod przepis art. 9 ustawy z dnia 13 lipca 1957 r. o zwalczaniu spekulacji (...) (Dz.U. Nr 39, poz. 171), jeżeli jakimkolwiek sposobem od jakiegokolwiek nabywcy pobiera z tytułu tej swojej zarobkowej działalności cenę przysparzającą nadmierny zysk, gdy cena ta nie jest ustalona.
Sposobem takim może być w szczególności wszelkie działanie, w którym uzyskano tzw. refakturę towarów, umożliwiającą sprzedaż tych towarów przedsiębiorstwu uspołecznionemu. Działanie to, jeśli towarzyszy mu nakłanianie urzędnika lub pomoc temu urzędnikowi (art. 239 k.k.) do dokonania niezbędnego do tej refaktury poświadczenia nieprawdy co do okolicznośc1 mającej znaczenie prawne (art. 287 k.k.) albo do dokonania przy tym czynności, która narażałaby interes publiczny lub prywatny na szkodę (art. 288 k.k.), albo też do przyjęcia korzyśc1 majątkowej w związku z tą czynnością lub za tę czynność (art. 290 k.k.) oceniane być musi z uwzględnieniem normy art. 36 k.k. o tzw. zbiegu ustaw wyższego rzędu. Sprawca, który działa bez zezwolenia na wykonywanie handlu, ponosi w takim wypadku odpowiedzialność karną za nielegalne uprawianie handlu (obecnie ustawa z dnia 1 lipca 1958 r. Dz.U. Nr 45, poz. 224) oraz za wspomniane nakłanianie lub pomoc, a to stosownie do art. 31 k.k. o tzw. realnym zbiegu przestępstw.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
