Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 26 czerwca 1959 r., sygn. VI KO 43/59

Działanie polegające na zawarciu i realizacji przez krajowca dewizowego, bez zezwolenia, umowy z cudzoziemcem dewizowym, w myśl której cudzoziemiec przesyła towar do Polski z poleceniem skierowanym do krajowca, aby sprzedał ten towar w kraju i wypłacił wskazanym przez cudzoziemca krajowcom dewizowym określone sumy pieniężne pochodzące ze sprzedaży tego towaru, jest w świetle art. 3 i 4 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 133) przestępstwem z art. 1 ustawy karnej dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 134).

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się