Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 26 października 1959 r., sygn. I CO 27/59
Przewodniczący: Prezes Z. Resich.
Sędziowie: W. Święcicki, Z. Wasilkowska, J. Szczerski (sprawozdawca), J. Majorowicz, J. Ignatowicz T. Byliński.
Sąd Najwyższy rozpoznawał na posiedzeniu jawnym dnia 26 października 1959 r. przedstawiane do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów pytanie prawne, wynikłe z powództwa Jana J przeciwko Centralnemu Zarządowi Przemysłu Mięsnego o przyjęcie do pracy i odszkodowanie:
Jakie skutki pociąga za sobą nie przytoczenie w pisemnym oświadczeniu zakładu pracy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy (art. 9 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. - Dz.U. Nr 2, poz. 11). W szczególności czy nie przytoczenie w piśmie takiej przyczyny powoduje nieważność oświadczenia o rozwiązaniu umowy, też sama przez się uzasadnia roszczenia pracownika przewidziane w art. 10 i nast. dekretu, choćby przyczyna rozwiązania umowy była pracownikowi znana i należała do wskazanych w art. 2 lub 3 dekretu?" Sąd Najwyższy uchwalił i postanowił wpisać do księgi zasad prawnych następującą zasadę prawną:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
