Orzeczenie SN z dnia 22 sierpnia 1958 r., sygn. I CR 29/58
Odpowiedzialność za zawiniony wypadek samochodowy spoczywa przede wszystkim na kierowcy, od którego wymaga się rygorystycznego przestrzegania wszelkich przepisów dotyczących ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych w interesie bezpieczeństwa wszystkich osób korzystających z tych dróg i celem ochrony mienia na nich się znajdującego. Do najcięższych uchybień kierowcy pojazdu należy naruszenie bezwzględnego zakazu picia alkoholu. Ani namowa, ani nakaz, któremu był w stanie się oprzeć, nie mogą się usprawiedliwić ani tym bardziej zwolnić od odpowiedzialności. Zachowanie się poszkodowanego polegające na współudziale w piciu alkoholu z szoferem, chociaż jest okolicznością mającą wpływ na wysokość odszkodowania, nie może jednak prowadzić do obniżenia go aż w połowie, stwarzając niezgodne z zasadami doświadczenia życiowego mniemanie, że wina pijącego alkohol kierowcy samochodowego i wina z nim pijącego pasażera w razie wypadku jest jednakowa. Wniosek o równym bądź zbliżonym stopniu współ-przyczynienia się takiego pasażera do wypadku mogłyby dopiero usprawiedliwiać szczególne okoliczności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
