Orzeczenie SN z dnia 17 lutego 1958 r., sygn. III CR 1010/57
1. Konieczną przesłanką prawidłowego zastosowania art. 158 § 1 k.z. jest konkretne ustalenie takich indywidualnych okoliczności danej sprawy, które w danym wypadku usprawiedliwiają odstąpienie przez sąd od zasady pełnego odszkodowania wyrażonej w art. 157 § 1 k.z. i określenie jego wysokości poniżej tej normy. Odstąpienie takie będzie wówczas tylko usprawiedliwione, gdy okaże się, że ze względu na wszystkie ustalone okoliczności sprawy przyznanie pełnego odszkodowania stosownie do art. 157 § 1 k.z. nie dałoby się pogodzić z zasadami współżycia społecznego w Państwie Ludowym.
2. Przy wymiarze wysokości odszkodowania szczególne znaczenie należy przypisać kwestii winy jako przesłance negatywnej mogącej przemawiać przeciwko obniżeniu wysokości odszkodowania na podstawie art. 158 § 1 k.z., np. ze względu na sytuację materialną osoby odpowiedzialnej, gdy wyrządziła ona szkodę wskutek złego zamiaru lub rażącego niedbalstwa albo gdy odpowiedzialność jej opiera się na art. 239 k.z., a okoliczności sprawy nie pozwalają na kategoryczne wyłączenie znacznego napięcia winy sprawcy szkody.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
