Orzeczenie SN z dnia 11 lutego 1958 r., sygn. IV CR 946/57
Do zmiany umowy o dożywocie w zakresie zmiany wzajemnych świadczeń stron konieczna jest forma aktu notarialnego.
Przewodniczący: sędzia J. Pawlak (sprawozdawca). Sędziowie: W. Formański, S. Breyer.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Anny K. przeciwko Tadeuszowi i Mariannie małż. P. o wydanie świadczeń, po rozpoznaniu rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Bydgoszczy Ośrodek w Toruniu z dnia 24 maja 1957 r.,
oddalił rewizję.
Uzasadnienie
Według twierdzeń pozwu powódka i jej mąż zawarli z pozwanymi w 1948 r. umowę o dożywocie, na mocy której zbyli gospodarstwo o obszarze 15 ha w zamian za oznaczone w umowie świadczenia. W dniu 6 września 1951 r. strony zawarły dodatkową umowę na piśmie, w której pozwani zobowiązali się dostarczać powódce i jej mężowi corocznie 250 kg żyta i świnię wagi 75 kg. Obecnie przy życiu pozostaje tylko powódka, gdyż mąż jej zmarł. Gospodarstwo rolne pozwani zbyli osobie trzeciej, która przyjęła obowiązek wydawania powódce świadczeń dożywotnich, jednakże tylko w granicach umowy notarialnej z 1948 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
