Orzeczenie SN z dnia 7 lutego 1958 r., sygn. IV CR 1021/57
Czasowa możność dojazdu do drogi publicznej przez grunt sąsiadów nie wyłącza dochodzenia ustanowienia służebności drogi koniecznej, ponieważ warunkujący zasadność roszczenia z art. 33 § l i 2 pr. rzecz, brak dostępu do drogi publicznej należy rozumieć jako takie położenie nieruchomości, w którym nie ma prawnie zapewnionego i nieskrępowanego wolą osób trzecich stałego dostępu do drogi publicznej. Dopóki droga okrężna lub inne drogi nie są drogami publicznymi albo też nie ma na nich ustanowionych na rzecz nieruchomości powoda służebności przejazdu, brak podstaw do przyjęcia, że parcele powoda mają odpowiedni dostęp do drogi publicznej i że z tego powodu żądanie drogi koniecznej jest bezzasadne.
Oddalenie roszczenia o ustanowienie drogi koniecznej dla nieruchomości, która nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej, może nastąpić tylko po rozważeniu położenia tychże nieruchomości względem wszystkich gruntów, przez które droga konieczna mogłaby być przeprowadzona, i po wskazaniu właściwej drogi, chyba że zachodzi oczywista nieprzydatność żądanej drogi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
