Wyrok SN z dnia 23 grudnia 1955 r., sygn. IV K 944/55
Ocena, czy sprawcy czynu można przypisać taki stan psychiczny, który uzasadnia stosowanie § 2 art. 225 k. k. wynikać musi nie z fragmentarycznego zachowania się sprawcy, lecz z analizy całego materiału dowodowego, a w szczególności z analizy tła i pobudek, dla których przestępstwo zostało dokonane, gdyż dopiero taka analiza pozwala stworzyć obraz stanu psychicznego oskarżonego i wysnuć wniosek w przedmiocie ewentualnej przewagi procesów emocjonalnych nad intelektem.
Sąd Najwyższy w sprawie Władysława K., osk. z art. 225 § 1 k. k., po rozpoznaniu założonej przez Prokuratora Wojewódzkiego w Rzeszowie i oskarżonego rewizji od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Rzeszowie z dnia 16 września 1955 r. na mocy art. 375, 384 pkt. 2 k. p. k. zmienił zaskarżony wyrok w części dotyczącej kary za przestępstwo z art. 225 § 1 k. k. (pkt. I aktu oskarżenia) w ten sposób, że - uchylając orzeczenie co do kary łącznej - skazał oskarżonego Władysława K. za powyższy czyn oraz łącznie na karę więzienia dożywotniego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
