Uchwała SN z dnia 17 marca 1955 r., sygn. I CO 59-63/54
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Lublinie postanowieniem z dnia 14 września 1954 r., wydanym, w sprawach z powództwa Skarbu Państwa przeciwko: 1) Aleksandrowi B., 2) Józefowi P., 3) Janowi R., 4) Julianowi B. i 5) Janowi B. o eksmisję z gruntu, do rozstrzygnięcia w trybie art. 388 k. p. c. zagadnienia prawnego:
Czy wykonywanie przez pozwanego uprawnień zbierania ściółki, wykopu pni i pasienia bydła na wydzielonej mu przez okopcowanie na mocy przyrzeczenia kupna-sprzedaży działce leśnej, przy równoczesnym zastrzeżeniu przez sprzedającego dla siebie prawa wyrębu drzewostanu na tej działce, może być uznane za posiadanie przez pozwanego nieruchomości, mogące prowadzić w następstwie do nabycia własności tejże nieruchomości przez zasiedzenie?"
udzielił następującej odpowiedzi:
Wykonywanie przez pozwanego uprawnień zbierania ściółki, wykopu pni i pasienia bydła na wydzielonej mu na mocy przyrzeczenia sprzedaży działce leśnej, przy równoczesnym zastrzeżeniu przez sprzedającego dla siebie prawa wyrębu drzewostanu na tej działce, nie może być uznane za posiadanie przez pozwanego nieruchomości mogące prowadzić w następstwie do nabycia własności tejże nieruchomości przez zasiedzenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
