Postanowienie SN z dnia 10 lipca 1953 r., sygn. KO 194/52

1.  To samo działanie, zakwalifikowane w prawomocnym wyroku skazującym lub uniewinniającym jako występek przewidziany w art. 238 lub 239 k. k., nie może być przedmiotem nowego ścigania karnego jako występek określony w art. 240 lub 241 k. k. Ściganiu takiemu stoi na przeszkodzie powaga rzeczy osądzonej (). Skazanie na mocy art. 240 i 241 k. k. byłoby możliwe jedynie w przypadku wznowienia postępowania w razie istnienia ku temu warunków przewidzianych w art. 461 i 462 k.p.k. Wniosek o wznowienie może w tym przypadku złożyć tylko oskarżyciel publiczny (art. 48 § 1 i art. 465 § 1 k. p. k).

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się