Orzeczenie SN z dnia 19 maja 1953 r., sygn. C 1312/52
Przy ustalaniu wysokości renty należnej poszkodowanemu wobec częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej wskutek nieszczęśliwego wypadku należy porównać obecne zarobki poszkodowanego z zarobkami, jakie mógłby osiągnąć obecnie na stanowisku zajmowanym w czasie wypadku. Ewentualna różnica pomiędzy wysokością tych zarobków a obecnym uposażeniem poszkodowanego łącznie z otrzymywaną przezeń rentą wypadkową stanowiłaby jego szkodę, podlegającą wyrównaniu w formie renty miesięcznej jako ekwiwalentu utraty zdolności do tej pracy zawodowej, którą przed wypadkiem wykonywał.
Sad Najwyższy w sprawie z powództwa Józefa Ch. przeciwko Państwowemu Przedsiębiorstwu Wyodrębnionemu Przemysłu Wełnianego o odszkodowanie, po rozpoznaniu rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego dla m. Łodzi z dnia 24 stycznia 1952 r.,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty