Orzeczenie SN z dnia 21 maja 1952 r., sygn. C 278/52
Umowa, na mocy której przedsiębiorstwo zobowiązało się wypłacać studentowi wynagrodzenie z umowy o pracę, mimo iż on pracy faktycznie nie spełniał, w zamian za co zobowiążą! się pracować w tym przedsiębiorstwie przez określony przeciąg czasu po ukończeniu studiów wyższych, jest nieważna jako sprzeczna z obowiązującymi w Państwie Ludowym zasadami ustroju społeczno-gospodarczego i przepisami prawa normującymi planową akcje stypendialną i planową gospodarkę kadrami.
Wobec nieważności zobowiązania strona powodowa ma prawo żądać od pozwanego z mocy art. ISO w związku z art. 56 k. z. zwrotu wypłaconych mu nienależnie świadczeń.
Przewodniczący: sędzia dr J. Jodłowski (sprawozdawca). Sędziowie: J. Gałecki, dr Z. Resich.
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Skarbu Państwa (Zakłady Przemysłu Azotowego w K.) przeciwko Władysławowi W. o zapłatę 7.560 zł;, po rozpoznaniu rewizji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 20 września 1951 r.,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
