Orzeczenie SN z dnia 13 grudnia 1949 r., sygn. C 1718/49
W stosunku między pracodawcą i nauczycielem terminy wypowiedzenia mogą być w umowie oznaczone inaczej, aniżeli w ust. 1 pkt 1) art. VIII przep. wpr. k.z., jednakże z tym ograniczeniem, że termin wypowiedzenia przez pracodawcę nie może być mniej korzystny od terminów, określonych w art. VIII ust. 1 pkt 1) przep. wprow. k.z.
Przewodniczący: sędzia J. Oleksy. Sędziowie: S. Juński, S. Kałamajski (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Józefa J. przeciwko Skarbowi Państwa o 100.000 zł, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej pozwanego na wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy Wydział Zamiejscowy w Wałbrzychu z dnia 30 sierpnia 1949 r.,
skargę kasacyjną oddalił.
Uzasadnienie.
Józef J. -żądał zasądzenia od Skarbu Państwa (Centralny Zarząd Przemysłu Węglowego - C.Z.P.W. - Dolnośląskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego - Ds. Zj. P. W.) kwoty 100.000 zł z tytułu stosunku pracy za czas od dnia 1 stycznia 1949 r. do dnia 31 sierpnia 1949 r. wyjaśniając, że od października 1947 r. pracował w charakterze nauczyciela gimnazjum przemysłu górniczego przy Ds.Zj.P.W. w Wałbrzychu, że w dniu 30 września 1948 r. Ds.Zj.P.W. doręczyło mu pismo następującej treści: dotyczy: ujednolicenia formy umów - Ds.Zj.P.W. wypowiada na dzień 31.XII 1948 r. umowę o pracę zawarta w dniu 7.X 1947 r. z Obywatelem na rok szkolny 1948/49. Jednocześnie Ds.Zj.P.W. powiadamia, że w najkrótszym czasie zostanie z obywatelem zawarta nowa umowa, która obowiązywać będzie od dnia 1 stycznia 1949 r.", że pismo to nie może być uznane za wypowiedzenie, gdyż nie miało na celu rozwiązania stosunku pracy z powodem, lecz chodziło w nim tylko o ujednolicenie umów o pracę ze wszystkimi nauczycielami od dnia 1 stycznia 1949 r. - a ponadto pochodziło od niewłaściwej instancji, gdyż rozwiązać umowę o pracę z powodem mógł tylko C.Z.P.W., że za wypowiedzenie umowy uznać można - zdaniem powoda - dopiero pismo Ds.Z.P.W. z dnia 26 lutego 1949 r., w którym powoda zawiadomiono o zgodzie C.Z.P.W. na zwolnienie powoda z dniem 31.XII 1948 r., lecz wypowiedzenie to z braku ważnej przyczyny mogło być skuteczne na dzień 31.VIII 1949 r., tj. na koniec roku szkolnego. W takim stanie sprawy - konkluduje powód - należy się powodowi wynagrodzenie za czas od 1.I do 31.VIII 1949 r. co wynosi 176.800 zł, powód jednak na razie dochodzi kwoty 100.000 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
