Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2023 r., sygn. I OSK 1860/22
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z.S., A.J. i T.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1876/21 w sprawie ze skargi Z.S., A.J. i T.S. na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 1 czerwca 2021 r., nr DO-II.7612.94.2019.AK w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. prostuje z urzędu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1876/21 w ten sposób, że wpisuje w rubrum wyroku w miejsce słowa: "postanowienie" słowo: "decyzję"; 2. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 1876/21 oddalił skargę Z.S., A.J. i T.S. (dalej: skarżący) na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 1 czerwca 2021 r., nr DO-II.7612.94.2019.AK odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Gdańskiego z 29 kwietnia 1995 r., znak: G-VII/7221/14/95 oraz utrzymanej przez nią w mocy decyzji Burmistrza Miasta Pruszcz Gdański z 10 stycznia 1995 r., znak: G.II.7221/1/95 o odmowie zwrotu M.S. i S.S. nieruchomości położonej w P. przy ul. [..], obr. [..], kw nr [..].
W skardze kasacyjnej skarżący zaskarżyli wyrok Sądu I instancji w całości, wnosząc o jego uchylenie i rozpoznanie skargi, przez stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji oraz decyzji Burmistrza Miasta Pruszcz Gdański z 10 stycznia 1995 r. i decyzji Wojewody Gdańskiego z 29 kwietnia 1995 r., a także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pismem z 22 czerwca 2022 r. skarżący zrzekli się przeprowadzenia rozprawy.
Sądowi I instancji zarzucono:
1. naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 151 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, polegające na przyjęciu, że o rażącym naruszeniu prawa nie można mówić w przypadku wybrania jednej z wykładni niejednoznacznego przepisu prawa (art. 69 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości), nawet jeśli później została ona uznana za nieprawidłową, podczas gdy rozbieżność w wykładni przepisu, jak również rozbieżność w orzecznictwie nie wyklucza sama przez się, że jeden z dwóch sprzecznych ze sobą poglądów jest na tyle wadliwy, że jego przyjęcie nie może stanowić rażącego naruszenie prawa,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty