Wyrok NSA z dnia 26 lipca 2023 r., sygn. III OSK 2471/21
Administracyjne postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Bk 488/19 w sprawie ze skargi D. R. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia 9 maja 2019 r nr 613/2019 w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 17 grudnia 2019 r. II SA/Bk 488/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. R. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z 9 maja 2019 r. nr 613/2019, w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych:
1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w [...] z 28 marca 2019 r. nr 827/2019;
2. umorzył postępowanie administracyjne w przedmiocie zawieszenia D. R. w czynnościach służbowych.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Komendant Wojewódzki Policji w Białymstoku. Zaskarżając wyrok w całości zarzucił mu naruszenie:
I. przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o policji (Dz. U. 2019 r. poz. 161 ze zm.) a także § 2 ust. 2 pkt 7) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 lipca 2002 r. w sprawie trybu zawieszania policjanta w czynnościach służbowych przez przełożonych (Dz. U. Nr 120, poz. 1029 ze zm.) w zw. z art. 39 ust. 4 ustawy o policji oraz art. 145 § 3 p.p.s.a w efekcie błędnej wykładni powyższych przepisów prawa materialnego, polegającej na uznaniu przez Sąd, że rozkaz personalny którego przedmiotem jest zawieszenie funkcjonariusza policji w czynnościach służbowych musi mieć skutek natychmiastowego odsunięcia funkcjonariusza od czynności służbowych, a więc skutkować zawieszeniem funkcjonariusza w czynnościach służbowych wraz z uzyskaniem waloru ostateczności decyzji bądź też wraz z wydaniem decyzji nieostatecznej, gdy jest opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności, podczas gdy prawidłowa wykładnia wymienionych wyżej przepisów skutkuje uznaniem za prawidłowe takiego znaczenia powyższych przepisów, że możliwe jest zawieszenie funkcjonariusza w czynnościach służbowych oznaczając datę początkową jako późniejszą niż data wydania (właściwie: doręczenia) rozkazu personalnego (decyzji) któremu nadano rygor natychmiastowej wykonalności gdy jest to, tak jak w niniejszej sprawie, uzasadnione okolicznościami sprawy, a także w efekcie błędnej wykładni powyższych przepisów prawa materialnego polegającej na uznaniu przez Sąd, że istotne znaczenie dla oceny zaistnienia podstaw zawieszenia skarżącego w czynnościach służbowych miała okoliczność przebywania skarżącego na zwolnieniu lekarskim i przyjęciu, że skoro skarżący przebywał na zwolnieniu lekarskim, nie było możliwe jednoczesne zawieszenie skarżącego w czynnościach służbowych, podczas gdy prawidłowa wykładnia powyższych przepisów pozwala uznać, że okoliczność, że funkcjonariusz policji przebywa na zwolnieniu lekarskim nie ma znaczenia dla oceny podstaw do zawieszenia tego funkcjonariusza w czynnościach służbowych, a tym samym organy administracji obu instancji w niniejszym postępowaniu miały prawo zawiesić skarżącego w czynnościach służbowych niezależnie od faktu, czy przebywał on na zwolnieniu lekarskim czy też nie - co doprowadziło Sąd do błędnego uznania że doszło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, co z kolei skutkowało błędnym rozstrzygnięciem Sądu I instancji, który orzekł o uchyleniu zarówno decyzji skarżonej jak i decyzji ją poprzedzającej oraz o umorzeniu postępowania administracyjnego, przy czym stanowiło to naruszenie przez Sąd przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
2. art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) p.p.s.a. w zw. z art. 145 § 1 pkt 3)-6) k.p.a. w zw. z art. 149 § 1 i § 2 k.p.a. w zw. z art. 151 § 1 pkt 1) i 2) k.p.a. oraz art. 145 § 3 p.p.s.a. poprzez niezasadne uznanie przez Sąd, na podstawie informacji uzyskanej od skarżącego D. R., że doszło do wznowienia postępowania dotyczącego zawieszenia skarżącego w czynnościach służbowych i jest to równoznaczne z zaistnieniem przesłanek, o których mowa w art. 145 § 1 pkt 1 lit b) p.p.s.a., a więc że doszło do naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, podczas gdy zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami kodeksu postępowania administracyjnego postanowienie o wznowieniu postępowania stanowi dopiero podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przyczyn wznowienia, a tym samym wznowienie postępowania nie świadczy o zaistnieniu naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, wobec czego Sąd nie miał podstaw do uchylenia skarżonej decyzji, a także decyzji jej poprzedzającej na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) p.p.s.a. oraz umorzenia postępowania administracyjnego, co stanowiło naruszenie przez Sąd przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
