Wyrok NSA z dnia 2 marca 2023 r., sygn. II OSK 2209/20
Egzekucyjne postępowanie; Ochrona zdrowia
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 2256/19 w sprawie ze skargi P. M. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 5 sierpnia 2019 r. znak: MDP.051.1986.2017(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 marca 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 2256/19 oddalił skargę P. M. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 5 sierpnia 2019 r. znak: MDP.051.1986.2017(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów. Zaskarżonym postanowieniem utrzymano w mocy postanowienie Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z 19 lutego 2018 r. znak: WFB.VI.3151.255.2017-4 oddalające zarzuty skarżącego w sprawie prowadzenia przez Wojewodę Kujawsko-Pomorskiego postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego z 16 października 2017 r. nr 49/2017 wystawionego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Bydgoszczy, polegającego na poddaniu szczepieniu małoletniej córki M. M. (ur. [...] października 2013 r.) obowiązkowym szczepieniom ochronnym.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł skarżący P. M. Wyrok zaskarżył w całości i zarzucił Sądowi pierwszej instancji:
I. naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie i oddalenie skargi, podczas gdy przy orzekaniu przez Sąd na mocy art. 134 p.p.s.a. w granicach sprawy, bez związania zarzutami skargi, istniały podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia jako wydanego z naruszeniem prawa materialnego polegającym na błędnej wykładni przepisów:
1. naruszenie art. 87 Konstytucji RP w zw. z art. 17 ust. 11 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu chorób zakaźnych u ludzi poprzez zaliczenie Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego do katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązującego i przyjęcie na tej podstawie, iż może nakładać na obywateli obowiązek zaszczepienia dziecka określoną ilością dawek szczepionek w ustalonych odgórnie okresach, mimo iż akt prawny o nazwie komunikat nie zalicza się do aktów stanowienia prawa powszechnego, a jest jedynie aktem prawa wewnętrznego, w ramach którego brak jest możliwości nakładania obowiązków i ograniczenia praw obywateli,
2. art. 5 ust. 1 pkt 1b ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w zw. z § 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych poprzez uznanie, iż obowiązek szczepień ochronnych u małoletniej M. M. w zakresie podania poszczególnych dawek szczepionek jest wymagalny ze względu na osiągniecie przez niego przedziału wiekowego, mimo iż nawet sam Sąd pierwszej instancji nie wskazuje, z jakiego aktu normatywnego o charakterze powszechnie obowiązującym wynika obowiązek podania dziecku tych dawek szczepionek,
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
