Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2023 r., sygn. II OSK 18/23
Sąd I instancji jest związany wykładnią prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w rozumieniu art. 190 p.p.s.a., obejmującą zarówno prawo materialne, jak i przepisy postępowania. Podczas ponownego rozpoznawania sprawy przez sąd I instancji, granice sprawy podlegają zawężeniu do granic wyznaczonych przez stanowisko sądu kasacyjnego wyrażone w zakresie wykładni i stosowania prawa oraz oceny ustaleń faktycznych, co ma istotne znaczenie dla oceny legalności aktu administracyjnego
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Bąkowski (spr.) sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. O. i H. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 września 2022 r., sygn. akt II SA/Gl 855/22 w sprawie ze skargi L. O. i H. O. na uchwałę Rady Gminy w Z. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 5 września 2022 r., sygn. akt II SA/Gl 855/22, oddalił skargę L.O. i H.O. na uchwałę Rady Gminy w Z. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Przywołaną wyżej uchwałą Rada Gminy Z., uchwaliła zmianę studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Z. H.O. i L.O., złożyli skargę na ww. uchwałę w części obejmującej działkę nr [...], obręb Z. Uchwale zarzucono naruszenie art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 7, art. 11 pkt 4, art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (według stanu prawnego z dnia podejmowania kontrolowanej uchwały; obecnie tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r. poz. 503, dalej: "u.p.z.p.") w zw. z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 32, art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej: "Konstytucja RP"), poprzez prowadzenie czynności planistycznych z całkowitym pominięciem wielokrotnie składanych wniosków, zgłaszanych przez strony, bez dokonania rzetelnej analizy wobec nieruchomości jw. w zakresie jej położenia oraz otoczenia, a dalej poprzez pozorne rozpoznanie uwag zgłaszanych w toku procedury planistycznej - a wszystko to poprzez tzw. nadużycie władztwa pianistycznego Rady Gminy w formie nieuzasadnionego i arbitralnego ograniczenia prawa własności stron, poprzez przeznaczenie nieruchomości do obszaru OR - z wyłączeniem zabudowy. Zarzucono także bezpodstawne zróżnicowanie sytuacji prawnej Skarżących w odniesieniu do właścicieli pozostałych nieruchomości znajdujących się w najbliższym sąsiedztwie, gdzie umożliwiono wzniesienie zabudowy mieszkalnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
