Wyrok NSA z dnia 15 marca 2023 r., sygn. II OSK 2748/20
Dnia 15 marca 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2023 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych J. J. i J.Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 991/19 w sprawie ze skarg J. J. i J. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 13 marca 2019 r. nr KOC 3562/Ar/17 w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. podejmuje zawieszone postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. oddala skargi kasacyjne.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 18 grudnia 2019 r., IV SA/Wa 991/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargi J.J. i J.Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie (SKO lub Kolegium) z 13 marca 2019 r., nr KOC 3562/Ar/17, w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, Prezydent m. st. Warszawy decyzją z dnia 28 kwietnia 2017 r., nr 8/URS/C2/17, orzekł o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, ustalając warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] - nazwa inwestycyjna - "[...]" (strunobetonowej wieży antenowej) na działce ew. nr [...] z obrębu [...] w rejonie ul. [...] na terenie Dzielnicy [...] (decyzja I instancji).
Dalej w wyroku IV SA/Wa 991/19 przywołano, że odwołania od powyższej decyzji złożyły J.J. i J.Ł., a po ich rozpatrzeniu SKO – działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (K.p.a.) – opisaną na wstępie decyzją utrzymało w mocy decyzję I instancji, wyjaśniając m. in., że dokonał ponownej analizy sprawy i nie znalazł podstaw do zakwestionowania decyzji organu I instancji. W ocenie organu odwoławczego decyzja Prezydenta m. st. Warszawy określa w sposób szczegółowy parametry inwestycji, a więc określa moc nadajników, ich położenie na wskazanym przez inwestora terenie oraz ilość anten, a także inne elementy wskazane w art. 54 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2016, poz. 778 ze zm., Upzp). Rozważając kwestię uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w kontekście § 2 ust. 1 pkt 7 i § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. 2016, poz. 71, rozp. RM 2010), Kolegium stwierdziło, że inwestor w przedłożonej "Kwalifikacji przedsięwzięcia" wskazał wymagane parametry pozwalające na ocenę, czy planowana inwestycja nie osiąga progów wskazanych w przepisach ww. rozporządzenia, a promieniowanie z planowanych anten znajduje się w miejscach niedostępnych dla ludzi. Ponadto promieniowanie występować będzie wzdłuż głównych anten sektorowych w odległości od miejsc dostępnych dla ludności: 200 m na wysokości minimalnej 8,2 m i 15,1 m (w najniższym miejscu), a więc w miejscach niedostępnych dla ludzi (najwyższe zabudowania maksymalnie 8 m), w związku z czym przedmiotowa inwestycja nie zalicza się do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów rozp. RM 2010 i nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko ani uzyskania decyzji, o której mowa w art. 71 ust. 2 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Uioś). Kolegium dodało również, że planowane przedsięwzięcie nie jest bezpośrednio związane z ochroną obszaru Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000, a w jego otoczeniu brak jest obiektów o podobnych charakterze, co mogłoby skutkować kumulacją oddziaływań. Nie ma również uzasadnienia merytorycznego dla "sumowania" oddziaływania anten przedmiotowej stacji bazowej z uwagi na kierunek rozchodzenia się promieniowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
