Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. II OSK 810/20
Okoliczność, że zgodnie z art. 17 ust. 11 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń konkretyzowanie obowiązku poddania się szczepieniom obowiązkowym następuje Programem Szczepień Ochronnych na dany rok, ogłoszonym w formie komunikatu przez Głównego Inspektora Sanitarnego, nie stanowi złamania konstytucyjnego porządku przepisów powszechnie obowiązujących, skoro podstawą obowiązku poddania się szczepieniom ochronnym jest regulacja ustawowa (art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i art. 17 ust. 1 ww. ustawy). Natomiast określenie szczegółowego kalendarza szczepień, obwarowanego względami medycznymi, warunkami epidemiologicznymi, nie należy do materii ustawowej, co uzasadnia pozostawienie w tym przedmiocie regulacji dostosowanych do potrzeb medycznych w formie komunikatu ogłoszonego przez wyspecjalizowany organ administracji publicznej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 3092/18 w sprawie ze skargi K. T. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 30 października 2018 r. nr MDP.051.67.2017(2) w przedmiocie oddalenia zarzutów oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 czerwca 2019 r., VII SA/Wa 3092/16, oddalił skargę K. T. na postanowienie Ministra Zdrowia (dalej "Minister") z dnia 30 października 2018 r. w przedmiocie oddalenia zarzutów.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Skarżąca pismem z 4 października 2016 r. zgłosiła zarzuty do tytułu wykonawczego z 17 sierpnia 2016 r. na podstawie art. 33 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz.U.2018.1314; dalej "u.p.e.a."), wskazując na brak wymagalności obowiązku (pkt 2), niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym (pkt 5), prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny (pkt 9) oraz zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego (pkt 8).
Wierzyciel uznał zgłoszone przez skarżącą zarzuty za nieuzasadnione.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
