Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2022 r., sygn. II OSK 3713/19
Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 3010/18 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2018 r., znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz [...] sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie kwotę 657 (słownie: sześćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2019 r., VII SA/Wa 3010/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] z siedzibą w Warszawie na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (zwanego dalej "Głównym Inspektorem") z dnia [...] października 2018 r., [...] , którą organ ten uchylając decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] marca 2018 r., [...] orzekł reformatoryjnie stwierdzając nieważność decyzji Starosty [...] (zwanego dalej Starostą) z dnia [...] grudnia 2012 r., [...] .
Decyzją Starosty zatwierdzono projektu budowlany i udzielono [...] pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej na działce [...] , obręb [...] w [...].
Główny Inspektor stwierdzając nieważność rozstrzygnięcia Starosty uznał, że wydano je z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (na datę decyzji Starosty tekst jednolity Dz.U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 z późn. zm., dalej "P.b.") i art. 71 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (na datę decyzji Starosty Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm., dalej "u.u.i.ś"). Organ akcentował, że wedle "Kwalifikacji przedsięwzięcia" dla anten systemów UMTS2100/GSM900 oś głównej wiązki promieniowania jednej z anten, wyznaczona w kontekście § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2010 r. Nr 213, poz. 1397 ze zm., dalej "r.RM.2010"), osiągnie miejsca dostępne dla ludności. Z tabeli na s. 48 i 51 omawianego opracowania wynika, że przewiduje się ukierunkowanie anteny sektorowej PowerWave 5755 na azymut 230°, gdzie przy jej maksymalnym pochyleniu (6°), oś główna wiązki promieniowania w odległości nie większej niż 200 m i nie mniejszej niż 150 m od środka elektrycznego anteny będzie przechodzić na wysokości od 12,7 m do 5,7 m nad powierzchnią działki [...]. Główny Inspektor dostrzegł, że stosownie do mapy obrazującej przebieg wiązek promieniowania (Rys. 1, s. 46) omawiana oś kończy się tuż przy budynkiem hotelarskim ([...]). Co więcej, dla działki [...], na dzień wydania kontrolowanego pozwolenia na budowę, obowiązywał plan miejscowy przyjęty uchwałą VII/90/2011 Rady Miasta Zakopane z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieście Zachód" (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2011 r., Nr 207, poz. 1671), a teren objęto symbolem 14.U/M (tereny zabudowy usługowej z przeznaczeniem podstawowym - usługi lub usługi i mieszkalnictwo w formie budynków mieszkalnych jednorodzinnych, oraz usługi hotelarskie - § 9 ust. 1 pkt 2 planu). Dla obszaru tego przewidziano możliwość realizacji budynków o wysokości do 15 m (§ 9 ust. 1 pkt 10 lit a planu).
Z powyższych ustaleń Główny Inspektor wyprowadził wniosek, że skoro na działce [...]dopuszczalna była realizacja budynków mieszkalnych, usługowych oraz hotelarskich do wysokości 15 m, w których mogły powstać pomieszczenia mieszkalne, to uznać należy, że oś główna wiązki promieniowania przechodząca na wysokości od 12,7 m do 5,7 m nad powierzchnią działki [...] - osiągnie miejsca dostępne dla ludności. Te ostatnie zostały zdefiniowane w art. 124 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (na datę decyzji Starosty tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm., dalej "P.o.ś.") i rozumie się przez nie wszelkie miejsca, z wyjątkiem miejsc, do których dostęp ludności jest zabroniony lub niemożliwy bez użycia sprzętu technicznego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
