Postanowienie NSA z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. I OSK 1869/22
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej F. S.A. z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Wa 2950/21 w sprawie ze skargi F. S.A. z siedzibą w W. na pismo Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 września 2021 r. nr DP-III.025.1.16.2021.MD/21, DP-III-025-13-21 w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Postanowieniem z 8 kwietnia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Spółki F. na opisane w sentencji pismo Ministra Rozwoju i Technologii. Sąd I instancji wskazał, że zaskarżone pismo z 17 września 2021 r. nie mieści się w katalogu aktów i czynności poddanych właściwości rzeczowej sądu administracyjnego. Brak jest również przepisów szczególnych, które dopuszczałyby w takiej sytuacji kontrolę sądowoadministracyjną. WSA podkreślił, że zaskarżone pismo nie jest decyzją, ani postanowieniem, nie stanowi także aktu lub czynności w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329), dalej jako P.p.s.a. Ma ono charakter wyłącznie informacyjny.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wywiodła skarżąca Spółka wnosząc o jego uchylenie w całości i stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonego pisma stosownie do art. 146 § 1 P.p.s.a., ewentualnie - o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a w każdym przypadku - o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Ponadto, w przypadku gdyby Naczelny Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, że przy rozpoznaniu niniejszej skargi kasacyjnej wyłoniło się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, a sprowadzające się do konieczności przesądzenia, czy dla zastosowania art. 2 ust. 2 ustawy zmieniającej k.p.a. przewidującego, że postępowania administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia, wszczęte po upływie trzydziestu lat od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji lub postanowienia i niezakończone przed dniem wejścia w życie tej ustawy ostateczną decyzją lub postanowieniem, umarza się z mocy prawa, wymagane jest wydanie przez organ administracji publicznej prowadzący takie postępowanie decyzji administracyjnej stwierdzającej owo umorzenie, tj. na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. (względnie art. 104 § 1 k.p.a.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty