Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. I GSK 1595/22
Ubezpieczenie społeczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Bogdan Fischer Sędzia del. WSA Marek Sachajko (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 maja 2022 r. sygn. akt III SA/Gl 1249/21 w sprawie ze skargi F. w Z. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 sierpnia 2021 r. nr 86/21/CUL/210000 w przedmiocie zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz F. w Z. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 12 maja 2022 r., sygn. akt III SA/Gl 1249/21 po rozpoznaniu sprawy ze skargi F. w Z. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 sierpnia 2021 r., nr 86/21/CUL/210000 w przedmiocie zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne - uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł skargę kasacyjną od wyroku WSA, zaskarżając to orzeczenie w całości domagając się uchylenia zaskarżonego wyroku, rozpoznania skargi poprzez jej oddalenie w całości oraz zasądzenia kosztów postępowania.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
1) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 31zo ust. 11 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1842, dalej: ustawa COVID-19) w związku z § 10 ust. 1, 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. z 2021 r., poz. 371; dalej: rozporządzenie COVID-19) poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że organ - weryfikując spełnienie przez stronę warunku w zakresie oznaczenia prowadzonej działalności wg PKD 2007 - nie może poprzestać na ustaleniach dokonanych w oparciu o informacje zawarte w rejestrze REGON, lecz powinien ustalić jaki był rzeczywisty przeważający przedmiot działalności skarżącego w okresie, o którym mowa w art. 31zo ust. 10 ustawy COVID-19 w związku z § 10 ust. 1 i 2 rozporządzenia COVID-19;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
