Postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. II GZ 476/22
Koszty postępowania
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Skoczylas po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 czerwca 2022 r. sygn. akt IV SA/Wr 28/21 w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dolnośląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2020 r. nr KW.906.74.2020.EZB w przedmiocie kary pieniężnej za niezastosowanie się do obowiązku zakrywania ust i nosa w miejscu ogólnodostępnym postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 14 września 2021 r., sygn. akt IV SA/Wr 28/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi M. S., 1/ uchylił decyzję Dolnośląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we Wrocławiu z 13 listopada 2020 r., oraz 2/ zasądził od Dolnośląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we Wrocławiu na rzecz skarżącego 1.117 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Na skutek zażalenia strony na zawarte w tym wyroku rozstrzygnięcie co do kosztów postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 22 marca 2022 r., sygn. akt II GZ 38/22, uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał w tym zakresie sprawę WSA we Wrocławiu do ponownego rozpoznania. W motywach tego postanowienia podniesiono, że Sąd pierwszej instancji nie wziął pod uwagę złożonego przez pełnomocnika skarżącego oświadczenia o wysokości kosztów poniesionych przez stronę z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego, o którym mowa w § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 265; powoływanego dalej jako: rozporządzenie) i ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że nie ma możliwości zasądzenia kosztów postępowania uwzględniających stawkę inną niż stawka minimalna, określona w § 14 w zw. z § 2 rozporządzenia. Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, że fakt złożenia oświadczenia o wysokości kosztów obciążających stronę z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego na podstawie § 16 rozporządzenia nie obliguje sądu do zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego w wysokości określonej w tymże oświadczeniu, jednakże w sytuacji, kiedy strona domaga się zwrotu kosztów poniesionych z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w oparciu o złożone oświadczenie, WSA powinien był ocenić, czy możliwe jest jej zasądzenie na podstawie tego przepisu rozporządzenia. W ocenie NSA, w uzasadnieniu postanowienia o zasądzeniu kosztów postępowania takich rozważań zabrakło, a zatem nie zostały rozważone wszystkie okoliczności mające znaczenie przy ustalaniu kosztów postępowania przed Sądem I instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
