Wyrok NSA z dnia 31 października 2022 r., sygn. I GSK 606/22
Ubezpieczenie społeczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia del. WSA Inga Gołowska po rozpoznaniu w dniu 31 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2021 r. sygn. akt V SA/Wa 2646/21 w sprawie ze skargi M. A. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 marca 2021 r. nr 450300/71/205/2021/RDZ-B6 w przedmiocie zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 grudnia 2021 r., sygn. akt V SA/Wa 2646/21 - po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. A. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 4 marca 2021 r., nr 450300/71/205/2021/RDZ-B6 w przedmiocie zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne - uchylił zaskarżoną decyzję.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł skargę kasacyjną od wyroku WSA, zaskarżając to orzeczenie w całości domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zasądzenia kosztów postępowania.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj.:
1. art. 31zo ust. 10 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1842, z poźn. zm, dalej: ustawa COVID-19) w związku z § 10 ust. 1 rozporządzenia poprzez błędną wykładnię i przyjęcie jako dominującej wykładni celowościowej wskazanych przepisów, w sytuacji gdy odstępstwo od wykładni językowej przepisu i posiłkowanie się innymi metodami wykładni jest dopuszczalne jedynie, kiedy literalne brzmienie analizowanego przepisu pozostaje w sprzeczności z zamiarem ustawodawcy oraz zasadami logiki. Ustawodawca nie przewidział innej możliwości badania przeważającej działalności wnioskodawców i organ nie ma kompetencji do wychodzenia poza zakres obowiązujących przepisów i stosowania własnej ich wykładni, która jest niezgodna z zapisami ustawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
