Wyrok NSA z dnia 4 października 2022 r., sygn. III FSK 3848/21
Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 4 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 216/20 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz W. P. kwotę 590 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 17 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 216/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, oddalił skargę W. P. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor) z 20 grudnia 2019 r. w przedmiocie odpowiedzialności za zaległości podatkowe.
Z przedstawionego przez WSA w Gdańsku stanu sprawy wynika, że Dyrektor utrzymując w mocy decyzję orzekającą o odpowiedzialności Skarżącego za zaległości podatkowe W.Sp. z o.o. (dalej: Spółka) z tytułu podatku od towarów i usług za I kwartał 2014 r. wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego wyjaśnił, że wszczęto i przeprowadzono prawidłowo postępowanie egzekucyjne wobec Spółki, które zostało umorzone wobec likwidacji Spółki. Skarżący w dacie płatności zaległości podatkowych, pełnił jednoosobowo funkcję prezesa zarządu Spółki. Badając występowanie przesłanki "właściwego czasu" na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości Dyrektor stwierdził, że w sprawie zaistniała okoliczność niewykonywania przez Spółkę wymagalnych zobowiązań pieniężnych (wobec ZUS). Drugim z kolei zobowiązaniem niezapłaconym przez Spółkę wobec ZUS jest zaległość z tytułu składek (na FUS i FPiFGSP) za miesiąc listopad 2013 r., której termin płatności upływał w 16 grudnia 2013 r. W związku z powyższym Spółka stała się niewypłacalna z dniem 17 grudnia 2013 r., ponieważ był to pierwszy dzień opóźnienia w zapłacie drugiego zobowiązania publicznoprawnego. W konsekwencji Spółka w 14 - dniowym terminie wskazanym w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2017 r. poz. 2344 ze zm. – dalej: u.p.u.n.) tj. najpóźniej licząc od 17 grudnia 2013 r. powinna podjąć kroki zmierzające do ogłoszenia upadłości. Obowiązek ten ciążył na Skarżącym, który jednak wniosku takiego nie złożył. W ocenie Dyrektora, w przedmiotowej sprawie w trakcie prowadzonego postępowania Skarżący nie wykazał, że nie zgłoszenie we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki nastąpiło bez jego winy. Skarżący nie wskazał również żadnego realnego mienia Spółki, z którego można by przeprowadzić skuteczną egzekucję.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
