Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. III OSK 4397/21
Z art. 6 pkt 10 ustawy szkodowej wynika, że stan początkowy ma być "oszacowany" na podstawie dostępnych informacji, a nie dokładnie ustalony jedynie na podstawie danych sprzed powstania szkody.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 listopada 2020 r., sygn. akt VIII SA/Wa 409/20 w sprawie ze skargi [...] Towarzystwa [...] z siedzibą w [...] na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zgłoszenia o wystąpieniu szkody w środowisku w gatunkach chronionych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 12 listopada 2020 r., sygn.. akt VIII SA/Wa 409/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na skutek skargi [...] Towarzystwa [...] z siedzibą w [...] na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zgłoszenia o wystąpieniu szkody w środowisku w gatunkach chronionych uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] listopada 2019 r. .
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska w skardze kasacyjnej zarzucając mu:
- naruszenie prawa materialnego w rozumieniu art. 174 pkt 1 p.p.s.a., poprzez:
a) nieprawidłowe zastosowanie art. 6 pkt 10 i pkt 11 lit. a oraz art. 10 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz.U. z 2019 r. poz. 1862 ze zm.), dalej: "ustawa szkodowa", w zw. z § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. c rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22 lipca 2019 r. w sprawie kryteriów oceny wystąpienia szkody w środowisku (Dz.U. poz. 13830) poprzez przyjęcie, że po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego organy ochrony środowiska mogły dokonać oceny szkody w środowisku lub bezpośredniego nią zagrożenia zgodnie z ww. kryteriami, podczas gdy z całokształtu zgromadzonego w sprawie wyczerpującego materiału dowodowego wynikało, że populacje dwóch gatunków ryb podlegających ochronie gatunkowej były (obserwowano jedynie pojedyncze osobniki lub stanowiska) i najprawdopodobniej nadal są bardzo nieliczne lub nawet gatunki te nie występują już w rzece [...] oraz jej dopływach, a zatem skoro populacje te nie miały i nie mają aktualnie żadnego znaczenia dla utrzymania lub osiągnięcia właściwego stanu ochrony gatunków podlegających ochronie gatunkowej to nie było podstaw do stwierdzenia ani szkody w środowisku, ani tym bardziej bezpośredniego nią zagrożenia i tym samym Sąd I instancji nieprawidłowo zastosował art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. bowiem winien skargę oddalić na podstawie art. 151 p.p.s.a.;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
