Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2021 r., sygn. II OSK 2368/18
Ochrona zdrowia
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) Sędziowie sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska sędzia NSA Zygmunt Zgierski po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2274/17 w sprawie ze skargi T. S. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] lipca 2017 r., znak: [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt VII SA/Wa 2274/17, oddalił skargę T. S. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] lipca 2017 r., znak: [...], w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
Powyższym postanowieniem Minister na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23 ze zm., zwana dalej: "k.p.a.") oraz art. 18 w zw. z art. 34 § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2016 r. poz. 599 ze zm., zwana dalej: "u.p.e.a."), po rozpatrzeniu zażalenia T. S., utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r., znak: [...], oddalające zarzuty wniesione przez zobowiązanego w sprawie prowadzonej egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. wystawionego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Nadzoru Sanitarnego w [...].
Sąd I instancji uzasadniając swoje rozstrzygnięcie wskazał, że stanowisko skarżącego odnośnie naruszenia art. 29 § 1 u.p.e.a., poprzez niezbadanie dopuszczalności egzekucji administracyjnej, która była jego zdaniem niedopuszczalna ze względu na brak uprawnień PPIS oraz nieistnienie obowiązku, jest całkowicie chybione. Podkreślił, że zgodnie z art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2017 r. poz. 1271 ze zm.), do jej zadań należy ustalanie zakresów i terminów szczepień ochronnych oraz sprawowanie nadzoru w tym przedmiocie. Jest to zatem regulacja przyznająca organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej kompetencje wierzyciela - uprawnionego do żądania wykonania obowiązku poddania się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (art. 1a pkt 13 u.p.e.a.). Zgodnie bowiem z art. 5 § 1 pkt 2 u.p.e.a., uprawnionym do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków wynikających bezpośrednio z przepisów prawa jest organ lub instytucja bezpośrednio zainteresowana w wykonaniu przez zobowiązanego obowiązku albo powołana do czuwania nad wykonaniem obowiązku. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że obowiązek poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym wynika wprost z przepisu prawa i nie ma podstawy prawnej do jego konkretyzacji w formie decyzji administracyjnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
