09.09.2021

Wyrok NSA z dnia 9 września 2021 r., sygn. I GSK 161/21

Osoby niepełnosprawne

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 9 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2020 r. sygn. akt V SA/Wa 2407/19 w sprawie ze skargi A sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu środków przekazanych tytułem dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na rzecz A sp. z o.o. z siedzibą w W. 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 września 2020 r., sygn. akt V SA/Wa 2407/19 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z [...] października 2019 r. w przedmiocie zwrotu środków przekazanych tytułem dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych uchylił zaskarżoną decyzję w jej punkcie drugim (pkt 1) oraz zasądził koszty postępowania sądowego (pkt 2).

Sąd I instancji przyjął, iż przepisy dotyczące dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych jednoznacznie wiążą koszty płacy z zatrudnieniem konkretnego pracownika niepełnosprawnego, a nie - jak to przyjął organ - wszystkich pracowników, w tym pracowników pełnosprawnych. Tym samym podzielił stanowisko skarżącej, że nieterminowe pokrywanie przez pracodawcę miesięcznych kosztów płacy, o którym mowa w art. 26a ust.1a¹ pkt 3 ustawy o rehabilitacji i art. 26a ust. 4 ustawy o rehabilitacji odnosi się wyłącznie do kosztów płacy pracownika niepełnosprawnego, a nie do pracowników ogółem. W przypadku zatem, gdy koszty płacy zatrudnionych przez Skarżącą osób niepełnosprawnych zostały pokryte zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, brak podstaw do żądania zwrotu udzielonego dofinansowania. Natomiast ewentualne uchybienia w zakresie terminowości opłacenia składek ZUS z tytułu zatrudnienia osób pełnosprawnych nie mogą być oceniane w kontekście art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp