Wyrok NSA z dnia 6 maja 2021 r., sygn. III FSK 3355/21
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Gd 476/20 w sprawie ze skargi W.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 21 lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od W.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 10 listopada 2020 r., I SA/Gd 476/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W.S.(dalej: skarżący, strona) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 21 lutego
2020 r., [...], w przedmiocie orzeczenia
o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki.
Od powyższego wyroku strona wywiodła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzucając na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.
z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) naruszenie art. 151 p.p.s.a. przez niezasadne oddalenie skargi i nieuchylenie decyzji organów I i II instancji, pomimo że postępowanie administracyjne zostało przeprowadzone z naruszeniem: 1. art. 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: O.p.) przez niewykazanie pozytywnej przesłanki osobistej odpowiedzialności członka zarządu, tj. bezskuteczności egzekucji z całego majątku B. S.A.; 2. art. 116 § 2 O.p. przez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że przepis ten odwołuje się do przesłanki "pełnienia obowiązków członka zarządu" rozumianej jedynie formalnie, jako posiadanie formalnych uprawnień członka zarządu i zajmowanie stanowiska od powołania do odwołania, niezależnie od tego, czy członek zarządu faktycznie zajmował się interesami spółki, podczas gdy posłużenie się w art. 116 § 2 O.p. określeniem "pełnienie obowiązków", wskazuje, że chodzi o rzeczywiste (czynne i faktyczne) ich wykonywanie, a nie tylko posiadanie formalnych uprawnień (pełnienie funkcji członka zarządu), z którymi te obowiązki są związane, co pozostaje uzasadnione w świetle wykładni językowej ww. sformułowania odwołującej się do jego słownikowego znaczenia, wykładni systemowej znaczenia ww. sformułowania, na które wpływają inne przepisy zawarte w innych aktach normatywnych dotyczące odpowiedzialności zarządu za zobowiązania spółki, tj. art. 299 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm., dalej: k.s.h.) i art. 21 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 2016 r., poz. 2171 ze zm., dalej: u.p.u.) oraz założenia racjonalności prawodawcy; 3. art. 2a O.p. przez jego niezastosowanie i w konsekwencji rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści art. 116 § 2 O.p. na niekorzyść podatnika; co ( w pkt 2 i 3) doprowadziło do naruszenia art. 187 § 1 O.p. polegającego na niedostatecznym zebraniu całego materiału dowodowego, tj. pominięciu dowodów z zeznań świadków na okoliczność ustalenia, czy skarżący faktycznie i w sposób czynny pełnił obowiązki prezesa zarządu w okresie od kiedy zobowiązania będące przedmiotem postępowania stały się wymagalne (których termin płatności upłynął - art. 116 § 2 O.p.), jak również w pozostałym okresie pełnienia funkcji prezesa zarządu, czy też tylko biernie piastował tę funkcję, z którą te obowiązku są związane oraz kto faktycznie i w sposób czynny wykonywał te obowiązki, a także w pominięciu dowodu z opinii zespołu biegłych z dziedziny onkologii, neurochirurgii oraz psychiatrii na okoliczność ustalenia stanu zdrowia skarżącego w okresie kiedy zobowiązania będące przedmiotem postępowania stały się wymagalne (których termin płatności upłynął - art. 116 § 2 O.p.), jak również w pozostałym okresie pełnienia funkcji prezesa zarządu, w tym ustalenie, czy przebyte dwukrotnie przez niego kraniektomie podpotyliczne pośrodkowe z powodu procesu rozrostowego lewego konaru środkowego móżdżku, stosowane leczenie farmakologiczne, inne schorzenia medyczne występujące u skarżącego, zalecenia pracy w warunkach chronionych oraz stopień niepełnosprawności świadczą o tym, że skarżący w sposób obiektywny nie był w stanie wykonywać faktycznie i w sposób czynny obowiązków prezesa zarządu; 4. art. 11 ust. 1 u.p.u. przez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że stan niewypłacalności powstaje z chwilą nieuregulowania w terminie określonym ustawą lub umową drugiego z kolei zobowiązania, podczas gdy niewykonywanie zobowiązań, prowadzące do uznania dłużnika za niewypłacalnego winno mieć charakter trwały i dotyczyć przeważającej części zobowiązań; co doprowadziło do naruszenia art. 197 § 1 w zw. art. 187 § 1 O.p. polegającego na niedostatecznym zebraniu całego materiału dowodowego, tj. niedopuszczeniu opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność ustalenia, czy, a jeżeli tak, to kiedy, zaistniały przesłanki do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości B. S.A., a także nieustaleniu istnienia wszystkich zobowiązań spółki oraz ile z nich nie było regulowanych w terminie wymagalności w celu dokonania oceny, kiedy nastąpił moment trwałego niewykonywania większości wymagalnych zobowiązań; 5. art. 116 § 1 pkt 1 lit. b O.p. przez pominięcie zarzut braku winy w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości spółki podniesionego przez skarżącego w odwołaniu od decyzji organu I instancji, co doprowadziło do naruszenia art. 197 § 1 w zw. art. 187 § 1 O.p. polegającego na nieprzeprowadzeniu dowodu z opinii biegłych z dziedziny onkologii, neurochirurgii oraz psychiatrii na okoliczność ustalenia - w przypadku wcześniejszego prawidłowego ustalenia istnienia podstaw do ogłoszenia upadłości B. S.A. oraz okresu, w którym stosowny wniosek powinien być złożony, gdy w tym okresie skarżący pełnił jeszcze funkcję prezesa zarządu spółki - stanu zdrowia skarżącego w okresie, kiedy wniosek o ogłoszenie upadłości spółki powinien zostać zgłoszony, w tym ustalenie, czy przeżyte dwukrotnie przez niego kraniektomie podpotyliczne pośrodkowe z powodu procesu rozrostowego lewego konaru środkowego móżdżku, stosowane leczenie farmakologiczne, inne schorzenia medyczne, zalecenia pracy w warunkach chronionych oraz stopień niepełnosprawności wyłączały po jego stronie możliwość dokonania takich czynności jak: ocena sytuacji finansowej spółki akcyjnej i złożenie wniosku o ogłoszenie jej upadłości (powodowały, że nie ponosi on winy za niezgłoszenie wniosku o upadłość); art. 191 O.p. przez pominięcie przy ocenie materiału dowodowego dokumentacji medycznej przedłożonej przez skarżącego, z której wynika, że możliwości intelektualne skarżącego od 19 roku życia pozostają znacznie ograniczone i uniemożliwiały mu dokonanie takich czynności jak: ocena sytuacji finansowej spółki i złożenie wniosku o ogłoszenie jej upadłości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
