Wyrok NSA z dnia 8 lipca 2021 r., sygn. I FSK 214/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. s.j. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 1690/16 w sprawie ze skargi W. s.j. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia 2010 roku do grudnia 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. s.j. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.
1.1. Wyrokiem z 5 kwietnia 2017 r. w sprawie I SA/Gd 1690/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. Spółka Jawna w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 20 października 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia 2010 r. do grudnia 2011 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).
1.2. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zaskarżona decyzja, którą Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku (dalej: DIS) uchylił w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. (dalej: DUKS) z 17 grudnia 2015 r., określającą skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia 2010 r. do grudnia 2011 r., i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, odpowiada prawu. WSA w Gdańsku stwierdził, że konieczność przeprowadzenia w sprawie dotyczącej dopuszczalności zastosowania wobec świadczonych przez skarżącą usług preferencyjnej stawki podatku VAT 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej: u.p.t.u., dowodu z nowej opinii biegłego, powołanego w sposób niewadliwy, z zachowaniem gwarancji jego niezależności oraz z zapewnieniem prawa strony do czynnego udziału w postępowaniu, uzasadniała rozstrzygnięcie organu odwoławczego. Słusznie bowiem DIS uznał, że przeprowadzenie takiego dowodu na etapie postępowania odwoławczego pozbawiłoby stronę prawa do dwukrotnego rozpoznania jej sprawy. Tak istotny bowiem dowód w sprawie powinien podlegać ocenie przez oba organy, zarówno pierwszej, jak i drugiej instancji, co w pełniejszy sposób pozwoli na zachowanie gwarancji procesowych strony.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
