Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2020 r., sygn. I OSK 2223/18
Fakt, iż strona w postępowaniu dyscyplinarnym działa za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika nie zwalnia właściwego organu z obowiązku prawidłowego wykonania nakazu, o którym mowa w art. 135j ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) sędzia NSA Rafał Stasikowski po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1044/17 w sprawie ze skargi K. Ś. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia odwołania od orzeczenia wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz K. Ś. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 31 stycznia 2018 r., II SA/Wa 1044/17, oddalił skargę K. Ś. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z [...] maja 2017 r. nr [...] o odmowie przyjęcia odwołania skarżącego od orzeczenia Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z [...] marca 2017 r. nr [...] o ukaraniu skarżącego karą dyscyplinarną nagany.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że powodem odmowy przyjęcia odwołania była okoliczność wniesienia odwołania po terminie określonym w art. 135k ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1782, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa o Policji"). Stosownie bowiem do treści powyższego przepisu postępowanie dyscyplinarne jest dwuinstancyjne. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji obwinionemu przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia i odwołanie składa się do wyższego przełożonego dyscyplinarnego za pośrednictwem przełożonego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji (ust. 2). Jednakże na podstawie ust. 3 tego przepisu, który stanowi podstawę materialnoprawną zaskarżonego postanowienia, wyższy przełożony dyscyplinarny odmawia przyjęcia odwołania, w drodze postanowienia, jeżeli zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne. Natomiast zgodnie z art. 135f ust. 6 ustawy o Policji, orzeczenia, postanowienia, zawiadomienia i inne pisma, wydane w toku postępowania dyscyplinarnego, doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został ustanowiony. W razie doręczenia obwinionemu i obrońcy w różnych terminach pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej. Przy czym, w zakresie nieuregulowanym w ustawie o Policji, do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, dotyczące wezwań, terminów, doręczeń i świadków, z wyłączeniem możliwości nakładania kar porządkowych. W postępowaniu dyscyplinarnym do świadków nie stosuje się również art. 184 Kodeksu postępowania karnego (art. 135p ust. 1 ustawy o Policji). W myśl zaś dyspozycji art. 122 § 1 Kodeksu postępowania karnego, czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna. Terminem zawitym jest zaś m. in. termin do wniesienia środków zaskarżenia (art. 122 § 2 Kodeksu postępowania karnego).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
