Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 1205/19
Przesłankę „braku posiadania niezbędnych środków utrzymania”, o której stanowi art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, należy ocenić porównując sytuację materialną ubiegającego się o świadczenie z wysokością świadczeń określonych w przepisach jako minimalne.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2019 r. sygn. II SA/Wa 779/18 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Wa 779/18, oddalił skargę S. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania emerytury w drodze wyjątku.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Prezes ZUS decyzją z [...] lutego 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku skarżącej z 8 stycznia 2018 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227. ze zm. - dalej jako "ustawa o emeryturach i rentach z FUS") odmówił przyznania dla wyżej wymienionej emerytury w drodze wyjątku. W uzasadnieniu organ przywołał treść przepisu stanowiącego materialną podstawę decyzji oraz wskazał, że wszystkie wymienione w nim przesłanki musza zostać spełnione łącznie, a niespełnienie nawet jednej z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Prezes ZUS ustalił, że na przestrzeni 70 lat życia skarżącej udokumentowano jedynie 9 lat, 2 miesiące i 10 dni łącznych okresów składkowych i nieskładkowych oraz 3 lata, 5 miesięcy i 29 dni okresów pracy na gospodarstwie rolnym. Organ stwierdził, iż w latach 1968-1969, 1974-1980, 1983-1987, 1987-1999, 2000-2007 nie został udowodniony żaden okres zatrudnienia ani innej działalności podlegającej ubezpieczeniu społecznemu oraz ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W ocenie organu, w sprawie nie zostały wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia, bowiem w wymienionych przerwach wobec skarżącej nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy, zatem nie istniały przeszkody w podjęciu zatrudnienia i objęciu ubezpieczeniem w celu zapewnienia w przyszłości uprawnień do świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Ponadto organ zauważył, iż wykazany dochód przypadający na jednego członka rodziny skarżącej, nie wskazuje, aby pozostawała ona bez niezbędnych środków utrzymania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
