Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. I GSK 1071/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2019 r. sygn. akt V SA/Wa 901/19 w sprawie ze skargi P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Pierwszego M. Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...]; 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz P. 1020 (tysiąc dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 grudnia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 901/19 oddalił skargę Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: DIAS) z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego.
Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Postanowieniem z [...] marca 2019 r. DIAS utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w W. z [...] lutego 2019 r. w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego.
Zdaniem organu odwoławczego, na gruncie wytycznych wyroku Trybunału Konstytucyjnego, za punkt odniesienia przy szacowaniu kosztów egzekucyjnych uznać należy przepis art. 64 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm. - dalej: u.p.e.a.) wyszczególniający wysokość stawek za poszczególne czynności egzekucyjne, którego pkt 6 (niezakwestionowany przez TK) przewiduje opłatę za zajęcie nieruchomości wynosząca 8% od dochodzonej należności, maksymalnie jednak 34.200 zł. Podkreślił, iż skoro przy skomplikowanej czynności zajęcia nieruchomości opłata wynosi 8%, nie więcej niż 34.200 zł, to przy czynności zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego należy uwzględnić mniejszy nakład pracy przy zajęciu tych wierzytelności. Dlatego należy założyć, w związku z brakiem ustawowych regulacji, że opłata od zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego musi być mniejsza niż przy zajęciu nieruchomości w stopniu odpowiadającym przyjętej przez ustawodawcę maksymalnej stawki w kwocie 34.200 zł dla 8% opłaty. Skoro ustawodawca uznał, że 8% opłata dla zajęcia nieruchomości może wynosić maksymalnie 34.200 zł, a Trybunał Konstytucyjny tego nie zakwestionował, to w ocenie DIAS istnieją podstawy do przyjęcia zachowując proporcje, że 5% opłata za zajęcie wierzytelności pieniężnych może wynosić maksymalnie 21.375 zł. Uwzględniając tak przyjętą kalkulację w ocenie organu II instancji ustalenie przez organ egzekucyjny kosztów egzekucyjnych obciążających wierzyciela w łącznej wysokości 8.548,00 zł (w tym opłata manipulacyjna w łącznej wysokości 1.419,70 zł oraz opłata za zajęcie rachunku bankowego w łącznej wysokości 7.128,30 zł) nie stanowi naruszenia przepisów art. 64 § 1 pkt 4 i § 6 u.p.e.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
